Reggio Emilia-pedagogie
In de Reggio Emilia-visie wordt het kind gezien als een ‘rijk’ kind met, al vanaf de geboorte, vele mogelijkheden en talenten. Kinderen zijn in wezen al van jongs af aan bezig met leren, ze zijn nieuwsgierig en vol creativiteit, hebben hun eigen passies en zijn van nature uit op contact.
In De Biotoop geven we de kinderen de kans zichzelf te zijn en zich te uiten op allerlei ontwikkelingsgebieden.
Bij het aanbieden van actviteiten en spelprikkels proberen de begeleiders zo weinig mogelijk te sturen, maar in plaats daarvan goed te observeren en te luisteren naar ‘de honderd talen’ van de kinderen (zie gedicht Loris Malaguzzi). Zo ontdekken zij wat kinderen boeit en spelen hierop in bij het aanbieden van nieuwe activiteiten en materialen.
Belangrijke kenmerken van activiteiten volgens de Reggio-filosofie
- een activiteit heeft als doel om de kinderen de wereld te laten ontdekken, zich te verwonderen, plezier te hebben; een activiteit aanbieden betekent niet altijd ‘knutselen’
voor kinderen komt de actie en het ontdekken op de eerste plaats en het resultaat op de tweede plaats, we leveren geen ‘afgewerkt (door de begeleider) knutselwerkje’ af, in plaats daarvan laten we kinderen zélf beslissen wanneer ze ‘klaar’ zijn en worden foto’s gemaakt van de activiteit om zichtbaar te maken waar de kinderen mee bezig zijn in ons kinderdagverblijf - we laten kinderen steeds zelf kiezen of en hoe lang ze deelnemen aan een activiteit
- bij de keuze van activiteiten en de materialen wordt ingespeeld op de leefwereld en interesses van de kinderen; begeleiders observeren de kinderen om te weten te komen wat hen boeit op dit moment
- door de keuze van materiaal en techniek, bepalen we de grenzen van de activiteit, we laten vervolgens de kinderen zelf experimenteren
- we geven kinderen steeds de kans en tijd om materialen te verkennen en te onderzoeken, kinderen genieten ervan om nieuwe materialen met al hun zintuigen te verkennen (hoe voelt het? hoe ruikt het? welke geluiden maakt het materiaal?)
- als de kinderen het materiaal kennen, dan kunnen we kleine variaties aanbrengen om kinderen blijvend te boeien
we stellen ons steeds de vraag: ‘wat houdt kinderen bezig?’ in plaats van dat we de kinderen bezighouden
De honderd talen van kinderen
Het kind
Bestaat uit honderd
Het kind heeft
honderd talen
honderd handen
honderd gedachten
honderd manieren van denken
van spelen, van spreken.
Honderd, altijd weer honderd
Manieren van luisteren
Verwonderen en liefhebben
Honderd vreugden
Om te zingen
En te begrijpen
Honderd werelden
Om te ontdekken
Honderd werelden
Om te verzinnen
Honderd werelden
Om te dromen.
Het kind heeft honderd talen
(en nog honderd honderd honderd meer)
Maar ze pakken er negenennegentig af.
De school en de samenleving
Scheiden het hoofd van lichaam
Zij zeggen tegen het kind:
Dat hij zonder handen moet denken
Zonder hoofd moet handelen
Moet luisteren en niet praten
Moet begrijpen zonder vreugde
Alleen met Pasen en met kerst
Mag lief hebben en verwonderen.
Ze zeggen tegen het kind:
Ik geef je de al ontdekte wereld
en van de honderd
pakken ze er negenennegentig af.
Ze zeggen tegen het kind:
Dat werk en spel
Realiteit en fantasie
Wetenschap en verbeelding
Hemel en aarde
Verstand en droom
Dingen zijn
Die niet bij elkaar horen.En dus vertellen ze het kind
Dat de honderd er niet is.
Het kind zegt:
ZEKER DIE IS ER WEL!
— Loris Malaguzzi